บทที่ 67 พลัดถิ่น (100%)

คนที่เพิ่งเลื่อนเก้าอี้นั่งลงในฝั่งตรงข้าม กอดอกทอดสายตาที่ผ่านโลกมานักต่อนักมองการกระทำที่ออกแนวละมุนละไมขัดกับบุคลิกดิบเถื่อนของลูกชายตัวดีอย่างยิ้มๆ

จากนั้นทั้งสามก็ลงมือจัดการกับอาหารเช้า นายชาญมองลูกชายที่คอยบริการและเอาใจใส่สะใภ้อย่างออกจะทึ่ง เพราะไม่เคยเห็นมหรรณพเอาใจผู้หญิงคนไหนมาก่อน ดู...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ